Wat héb je toch tegen vluchtelingen?

glanerbrook-1

Ik blijf het wrang vinden hoe sommige mensen zich afkeren van vluchtelingenhulp en zich negatief opstellen tegenover allochtonen. Kijk ik naar mijn eigen ervaringen dan wordt het alleen maar wranger.

  • In de periode 1971-1976 woonde ik met mijn ouders in Heerlen naast een woning die door de eigenaar aan tien tot twaalf Marokkaanse gastarbeiders verhuurde. Niet één keer hebben wij van hen hinder van ondervonden.
  • Toen ik 17 was verliet ik samen met mijn beste vriend Peter de bioscoop. Zonder enige aanleiding kregen we een pak slaag van een stel oudere (Nederlandse) jongens.
  • Begin 1980 ging ik op stap met een paar vrienden en we kwamen in gesprek met twee leuke meiden waarmee we een dag later afspraken. Toen bleken de meiden vrienden te hebben en in licht beschonken toestand daagden we de beide jongens uit. Het was voornamelijk een woordengevecht, maar op enig moment kreeg ik toch een duw van een van hen, een Turkse jongen. Toen ik hem een dag later tegen kwam, verontschuldigde hij zich hoewel hem eigenlijk helemaal geen schuld trof. We hebben samen een glas bier gedronken en elkaar nadien nog regelmatig ontmoet.
  • Ergens in 1981 werd in mijn auto ingebroken: mijn autoradio en mijn leren jas werden gescoord. Een buurman had twee jongens zien weglopen en wilde ze aanspreken maar bedacht zich snel toen een van hen hem in Limburgs dialect uiterst agressief naar hem schreeuwde.
  • In 1982 werd nogmaals in mijn auto ingebroken en wederom werd mijn autoradio gestolen. De dief werd enkele dagen laten opgepakt en kort daarna vrijgelaten. Het was een bij de politie bekend heroïne verslaafde jongen van 23 jaar uit Heerlen.
  • In 1986 kreeg ik geen voorrang en botste een auto bijna frontaal tegen mijn auto. We zaten beiden alleen in de auto, maar later bleken twee onzichtbare mannen in de auto van de tegenpartij te hebben gezeten en die verklaarden doodleuk dat ik tegen de stilstaande auto van de Heerlense cafehouder was gereden. (De rechter besloot overigens anders en liet beide partijen hun eigen schade betalen.)
  • In 1987 werd mijn auto door een Nederlandse bende autodieven vóór de deur van mijn huis gestolen.
  • In 1988 werd mijn auto bekrast door jongeren die op de Middelbare Detailhandel School zaten tegenover mijn woning.
  • In 1992 werd mijn auto flink beschadigd toen ik in een parkeergarage in Amsterdam stond. Er lag een briefje onder de ruitenwisser waarin de buitenlandse ‘dader’ me verzocht contact op te nemen. Hij verontschuldigde zich en stelde een verklaring op voor de verzekering. Dat was voldoende om de schade door de verzekering netjes te doen afhandelen.
  • In 1994 woonde ik net in mijn nieuwe woning in Spaubeek toen werd ingebroken. De schade was enorm en de verzekering vergoedde alles. Later werden de daders in de kraag gegrepen; het bleken Nederlandse jongens te zijn die op bestelling inbraken in nieuwe buurten.
  • Toen de elektriciteit van mijn leaseauto in 2000 om één uur ’s nachts volledig uitviel stond ik langs een donkere weg waar auto’s met hoge snelheid voorbij raasten. Het was een heel gevaarlijke situatie. Een auto met twee Turkse jongens stopte en zij hielpen mij de auto van de weg. Ze plaatsten een extra gevarendriehoek die ik een dag later terug heb bezorgd.
  • In 2014 had ik een flink ongeluk met een Belgische vrachtauto op de autosnelweg. De bestuurder was een pool die uitermate vriendelijk was en bezorgd. We hebben samen de schadeformulieren ingevuld en later een kop koffie gedronken bij een nabijgelegen tankstation – die koffie heeft hij betaald.

Ik kan nog wel wat meer voorbeelden opnoemen van negatieve ervaringen die ik heb gehad, maar in vrijwel alle gevallen betrof het Nederlanders. Mijn ervaringen met allochtonen waren daarentegen eigenlijk altijd positief.

Ik denk niet dat allochtonen of vluchtelingen in het algemeen veel beter zijn dan de gemiddelde Nederlander, maar mijn ervaringen geven mij in ieder geval geen enkele aanleiding om van het tegendeel uit te gaan. Ik schrik dan ook telkens weer van de zogenaamd goed bedoelde waarschuwingen die ik her-en-der lees; mensen die waarschuwen ‘op je spullen te letten’ of zelfs ‘uit de buurt te blijven’. Welke vreselijke ervaringen hebben dié mensen dan, dat ze zo’n berichten schrijven. Welke ervaringen hebben zij … (?)