Vlak voor de kerst … Gedurende zo’n 50 jaar.
Wat ik er eigenlijk mee wil zeggen, weet ik niet. Maar het lijkt in ieder geval of er iets aan het veranderen is.
Vlak voor de kerst in 1969 liep ik met m’n papa (nou-ja, hij liep met mij- ik was 9) in Geleen op de markt. Het was koopavond en het was al donker. We waren, net als heel veel andere mensen, op stap om cadeautjes te kopen voor kerstavond. We liepen de V&D in en we kochten eerst een flesje parfum voor mama en daarna een kleine zwart leren tasje. Ik wilde nog even naar de bovenverdieping want daar stond een leuk speelapparaat waarin poppetjes dansten en muziek maakten als je er een kwartje in stopte. Ik had geluk, want zojuist had een andere papa er voor z’n dochtertje een kwartje in gestopt. Samen keken we … en daarna nóg een keer toen mijn papa er een kwartje in stopte.
Toen we naar buiten liepen was het nog steeds heel druk. Veel mensen liepen met tassen, pakjes of dozen. En er stonden kraampjes op het marktplein waar je allerlei snuisterijen en lekkerheden kon kopen. We kwamen langs een boekhandel en daar kocht mijn papa een leesboek voor mijn moeder en eentje voor mij, maar dat had ik niet gezien. We rekenden af en liepen langs de sigarettenwinkel waar we een slof Caballero kochten en ik een Donald Duck boekje uit het stripverhalenrek mocht nemen. Toen we vervolgens over de markt liepen kochten we een dikke wafel en dronken we warme chocolademelk uit een beker. Dat was fijn. En dat was vlak voor de kerst in 1969.
Vlak voor de kerst in 1989 liep ik in mijn eentje door de stad en kocht cadeautjes voor mijn vriendin. Ik wist dat zij dat enkele dagen tevoren ook al had gedaan. Ik kocht een leuk armbandje en een flesje parfum, een boek en een sjaal. Daarnaast kocht ik een paar kleinigheidjes voor mijn ouders. Want daar zouden we kerstavond vieren. Toen ik terug naar huis liep, dacht ik terug aan die dag in 1969. Ik ging op zoek naar een standje waar ze wafels verkochten, maar die was net gesloten – het was 21:05 uur. Ik kwam langs een friture en zag een man een frietje eten. Ik stapje naar binnen en besteld een puntzak friet met mayonaise. Onderweg naar huis begon het te regenen en de smaak van de friet verminderde al snel. Dat was minder fijn. En dat was vlak voor de kerst in 1989.
Vlak voor de kerst in 2009 liep ik door de stad met m’n zoontje van 13. We kochten cadeautjes voor ons allemaal: voor hem, voor zijn jongere broertje die nog in de kerstman geloofde, voor mijn vriendin (zijn moeder), voor mij en voor opa en oma. Want kerstavond vierden we met mijn ouders. We zouden er lekker eten en daarna cadeautjes uitpakken; dat was gezellig, zoals altijd. We hadden een lijstje met wat we wilden kopen. In totaal bijna 23 cadeautjes. Vooral kleine dingetjes en daarnaast voor iedereen iets groots. Een paar computerspelletjes, iets voor de game boy, een boek, parfum voor mijn vriendin, … Tussendoor liepen we twee keer terug naar de auto om de cadeautjes op te bergen; het was te veel om mee te sjouwen. En als laatste gingen we naar een klein restaurantje om daar een wafel te eten en warme chocolademelk te drinken. Dat was fijn. En dat was vlak voor de kerst in 2009.
Vlak voor de kerst in 2018 zat ik achter de computer, met naast me een lijstje op m’n iPhone. Het lijstje met de cadeautjes die ik zou gaan bestellen bij bol.com. Daarnaast een beker met warme chocolademelk en een wafel van de Jan Linders. De cadeautjes zullen in de komende dagen worden bezorgd. Dat is fijn. En dat was vlak voor de kerst in 2018.