Themabijeenkomst: Hoe duurzaam komen we op stoom in Limburg?

stoomtrein2013

Als moderator heb ik vandaag deelgenomen aan het 3e stoomthema dat stond in het kader van duurzame en sociale innovatie. Na presentaties van Prof. Herman van den Bosch en Anya Niewarra zijn we in groepen in discussie gegaan terwijl we genoten van een stoomtreinrit van Simpelveld naar Schin-op-Geul (en terug).

Vrijdag 5 april was een succesvolle dag: niet alleen was het 3e stoomthema zeer succesvol, maar ook heb een veel fijne mensen ontmoet waaronder

  • Ton Baaten die ik nog uit een grijs DSM-verleden kende toen hij actief was als site manager in Rotterdam (2000); sinds april 2012 bestuursvoorzitter van de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij;
  • de sprekers Herman van den Bosch en Anya Niewarra;
  • mijn collega-moderatoren Ellen Steffens en Estrella Meijs;
  • en natuurlijk Léon Evers en Danny Touw die het evenement organiseerden.

stoom-2013

De lezing van Herman ging over sociale innovatie en duurzaamheid. In de laatste jaren komt naar voren dat concurrentie ergens ophoudt te bestaan. In de concurrentie zit namelijk ook een waarde verandering. Vanuit een pragmatische visie heeft hij een vijftal inzichten gegeven in hoe Limburg verduurzaamt en sociaal innoveert.

Anya Niewarra is directeur van de Limburgse VVV-organisatie. Zij vertelt over de de visie op de toekomst, toerisme in Limburg is alsook de sociale en culturele impact en de gevolgen van toerisme voor de omgeving. Daarbij blijkt al snel dat toerisme voor Limburg véél belangrijker is dan velen van ons dachten.

Na de presentaties werden groepen gemaakt die onder begeleiding van hun moderator in de rijtuigen achter de locomotief plaats namen. De groepen konden een keuze maken uit een zestal tevoren aangereikte thema’s of een eigen thema kiezen. Zolang het onderwerp maar betrekking had op duurzaamheid, (sociale) innovatie en Limburg. Gedurende grofweg 75 minuten werd gediscussieerd. En de moderatoren maakten in de tussentijd notities.

Terug in de restauratie van het ZLSM in Simpelveld werden de notities in samenvattingen vertaald die aansluitend door de moderatoren werden gepresenteerd. Mijn groep had voor een vrije discussie gekozen. Hierbij ontstond het proces van AUW via Transformatie en Verbinden naar WAUW werd:

AUW (de pijn die wij voelen) heeft betrekking op de gevolgen van het vertrek van de maakindustrie, op het afsterven van tradities en het verlies van locale producten. Ook werd gediscussieerd over het vermeende individualisme van onze kinderen; maar dat werd al snel tegengesproken door te wijzen op de vele contacten die zij online onderhouden. Ook zien we topmanagement van grote bedrijven vastlopen en soms verworden tot destructieve organisaties.

Transformeren en verbinden is het antwoord. Transformeren door  mee te bewegen niet dwangmatig proberen veranderingen tegen te houden omdat ze voor ons nieuw of anders zijn. Genieten van tradities zolang ze er nog zijn – en je kinderen en ook iets van meegeven.
Verbinden door vanuit je zelf te werken, op je eigen manier. Datgene doen wat goed voelt. En dan gaan samenwerken: aan een gemeenschappelijk doel en vanuit ‘het vuurtje dat binnenin ons brandt’. Burgerparticipatie wordt ook als een belangrijk fenomeen genoemd! En proberen iets toe te voegen; dat hoeft niet persé iets nieuws te zijn – het mag ook gewoon een andere manier van werken zijn, of het combineren van dingen op een andere manier. Ook dat kan iets nieuws opleveren.

Het is een nieuwe Mindset die dan ontstaat. De mindset die ons taboes doet slechten, die het ons mogelijk maakt ons kwetsbaar op te stellen en samen de verantwoordelijkheid de nemen en te delen. Natuurlijk vraagt die samenwerking ook om kaders en om duidelijkheid zodat onzekerheid kan worden beperkt. Op individueel niveau betekent dit ‘de verantwoording nemen voor je loopbaan’, ‘je voorbereiden op de tijd die gaat komen’ en de kansen grijpen die er zijn – ookal betekent dit wel eens dat je onder je niveau moet werken of een eind verder van huis. Het resultaat is WAUW, het gevoel van succes, van plezier, van bevrediging, van ‘de goede dingen doen en ze samen doen’.

Na afloop van het formele deel was nog ruimschoots de gelegenheid om te netwerken, om nieuwe verbindingen te leggen en afspraken te maken. En dat gebeurde ook volop, zowel bij anderen alsook bij mezelf. Daarmee was het voor velen een zeer geslaagde dag.